آسیب‌پذیری‌های VPNهای سازمانی در کانون توجه!

آسیب‌پذیری‌های VPNهای سازمانی در کانون توجه!

آسیب‌پذیری‌های VPNهای سازمانی در کانون توجه! سرویس‌های شبکه خصوصی مجازی (VPN) در سال‌های اخیر به‌عنوان ابزاری ضروری برای کسب‌وکارهای مدرن ظاهر شده‌اند از زمانی که به صرفه‌جویی در روز برای بسیاری از آن‌ها در بحبوحه شیوع بیماری همه‌گیر و غیرعادی به کار از راه دور در سال ۲۰۲۰ کمک کرده است. عملیات حیاتی شرکت ها از آنجایی که بسیاری از سازمان‌ها از آن زمان به یک مدل محل کار ترکیبی که کار در دفتر و در حال حرکت را با هم ترکیب می‌کند مستقر شده‌اند، VPN‌های دسترسی از راه دور به عنوان یکی از اصلی‌ترین ابزارهای اتصال شبکه و ابزارهای امنیتی آن‌ها باقی مانده‌اند.

از سوی دیگر VPN ها نیز به دلیل افزایش آسیب پذیری های امنیتی و سوء استفاده هایی که آنها را مورد هدف قرار می دهد گاهی اوقات حتی قبل از انتشار وصله ها، تحت نظارت فزاینده ای قرار گرفته اند.

از آنجایی که VPN ها به طور بالقوه کلیدهای پادشاهی شرکتی را نشان می دهند جذابیت آنها برای بازیگران مجرمان سایبری غیرقابل انکار است. دشمنان منابع قابل توجهی را به جست‌وجوی نقاط ضعف در پشته‌های نرم‌افزار شرکت اختصاص می‌دهند که فشار بیشتری بر سازمان‌ها وارد می‌کند و بر اهمیت شیوه‌های کاهش ریسک قوی تأکید می‌کند.

در عصری که بهره‌برداری انبوه از حفره‌های امنیتی ، حملات زنجیره تامین در مقیاس بزرگ ، و سایر نقض‌های دفاعی شرکت‌ها به طور فزاینده‌ای رایج است نگرانی‌ها نه تنها در مورد توانایی VPN‌ها برای کمک به حفاظت از داده‌های شرکت در برابر افزایش می‌یابد.در مورد اینکه این نرم افزار خود منبع دیگری برای خطر سایبری است.

آیا VPN‌های تجاری می‌توانند مسئولیتی باشند که سطح حمله سازمان شما را افزایش دهد ؟

یک VPN ترافیک کاربر را از طریق یک تونل رمزگذاری شده هدایت می کند که از داده ها در برابر چشمان کنجکاو محافظت می کند. دلیل اصلی یک VPN تجاری ایجاد یک اتصال خصوصی از طریق یک شبکه عمومی یا اینترنت است.

با انجام این کار به نیروی کار پراکنده جغرافیایی دسترسی به شبکه‌های داخلی می‌دهد که گویی پشت میزهای اداری خود نشسته‌اند و اساساً دستگاه‌هایشان را بخشی از شبکه شرکتی می‌سازد.

اما درست مانند یک تونل که می تواند فرو بریزد یا نشت داشته باشد، یک دستگاه VPN آسیب پذیر نیز می تواند با انواع تهدیدها روبرو شود. نرم افزارهای قدیمی اغلب دلیلی است که بسیاری از سازمان ها قربانی حمله می شوند.

بهره‌برداری از آسیب‌پذیری VPN می‌تواند هکرها را قادر به سرقت اطلاعات کاربری، ربودن جلسات ترافیک رمزگذاری‌شده، اجرای کد دلخواه از راه دور و دسترسی آنها به داده‌های حساس شرکتی کند. این گزارش آسیب پذیری VPN 2023 یک نمای کلی مفید از آسیب پذیری های VPN گزارش شده در سال های اخیر ارائه می دهد.

در واقع، مانند هر نرم‌افزار دیگری، VPN‌ها نیز برای اصلاح آسیب‌پذیری‌ها به تعمیر و نگهداری و به‌روزرسانی‌های امنیتی نیاز دارند. با این حال، به نظر می‌رسد کسب‌وکارها برای همگام شدن با به‌روزرسانی‌های VPN مشکل دارند، از جمله به این دلیل که VPN‌ها اغلب هیچ زمان از کار افتادگی برنامه‌ریزی‌شده‌ای ندارند و در عوض انتظار می‌رود همیشه فعال باشند.

گروه‌های باج‌افزار معمولاً سرورهای آسیب‌پذیر VPN را هدف قرار می‌دهند و با دست‌کم یک بار دسترسی، می‌توانند در اطراف شبکه حرکت کنند تا هر کاری که می‌خواهند انجام دهند، مانند رمزگذاری و نگهداری داده‌ها برای باج‌گیری، استخراج آن‌ها، انجام جاسوسی و موارد دیگر. به عبارت دیگر، بهره‌برداری موفقیت‌آمیز از یک آسیب‌پذیری، راه را برای دسترسی مخرب اضافی هموار می‌کند که به طور بالقوه منجر به سازش گسترده شبکه شرکتی می‌شود.

اگر قصد خرید آنتی ویروسی را دارید که قابلیت نصب نرم افزار از سایت رسمی eset.com – آپدیت از سرور اصلی ESET را داشته باشد با کلیک برروی خرید نود ۳۲ اقدام به خرید لایسنس کنید.

داستان های احتیاطی فراوان است

اخیراً، Global Affairs Canada تحقیقاتی را در مورد نقض اطلاعات ناشی از به خطر انداختن راه حل انتخابی VPN خود که حداقل یک ماه ادامه داشت آغاز کرده است . ظاهراً، هکرها به تعداد نامعلومی از ایمیل‌های کارمندان و سرورهای مختلفی که لپ‌تاپ‌هایشان از ۲۰ دسامبر ۲۰۲۳ تا ۲۴ ژانویه ۲۰۲۴ به آن‌ها متصل شده بود، دسترسی پیدا کردند. ناگفته نماند که نقض داده‌ها هزینه‌های هنگفتی را به همراه دارد – به طور متوسط ​​۴٫۴۲ میلیون دلار، طبق گزارش Breach 20 IBM .

در مثالی دیگر، در سال ۲۰۲۱، بازیگران تهدید همسو با روسیه، پنج آسیب‌پذیری را در محصولات زیرساخت VPN شرکت‌ها مورد هدف قرار دادند که این امر مستلزم هشدار عمومی از سوی NSA بود و از سازمان‌ها می‌خواست تا در اسرع وقت این وصله‌ها را اعمال کنند وگرنه با خطر هک و جاسوسی مواجه می‌شوند.

نگرانی دیگر، نقص‌های طراحی است که به هیچ سرویس VPN خاصی محدود نمی‌شود. به عنوان مثال، آسیب‌پذیری‌های TunnelCrack که اخیراً توسط محققان کشف شده و بسیاری از VPNهای شرکتی و مصرفی را تحت تأثیر قرار می‌دهد، می‌تواند مهاجمان را قادر سازد تا قربانیان را فریب دهند تا ترافیک خود را به خارج از تونل VPN محافظت‌شده ارسال کنند و از انتقال داده‌های آنها جاسوسی کنند.

به‌روزرسانی‌های امنیتی حیاتی برای وصل کردن این نوع حفره‌های امنیتی مورد نیاز است، بنابراین ماندن در بالای آنها ضروری است. آگاهی کارکنان نیز همینطور است، زیرا یکی دیگر از تهدیدهای سنتی شامل بازیگران بدی است که از وب سایت های فریبنده استفاده می کنند تا کارمندان را فریب دهند تا اعتبارنامه ورود VPN خود را تسلیم کنند. یک کلاهبردار همچنین می‌تواند تلفن یا لپ‌تاپ کارمند را بدزدد تا به شبکه‌های داخلی نفوذ کند و داده‌ها را به خطر بیاندازد و/یا از آنها خارج کند، یا بی‌صدا فعالیت‌های شرکت را جاسوسی کند.

ایمن سازی داده ها

یک تجارت نباید تنها به VPN خود به عنوان وسیله ای برای محافظت از کارکنان و اطلاعات داخلی خود متکی باشد. VPN جایگزین حفاظت از نقطه پایانی معمولی نمی شود و همچنین جایگزین روش های دیگر احراز هویت نمی شود.

راه‌حلی را در نظر بگیرید که می‌تواند به ارزیابی آسیب‌پذیری و اصلاح آن کمک کند ، زیرا نمی‌توان بر اهمیت به‌روزرسانی‌های امنیتی صادر شده توسط سازندگان نرم‌افزار، از جمله ارائه‌دهندگان VPN تأکید کرد. به عبارت دیگر، تعمیر و نگهداری منظم و به‌روزرسانی‌های امنیتی یکی از بهترین راه‌ها برای به حداقل رساندن احتمال وقوع یک حادثه سایبری موفق است.

مهمتر از همه، اقدامات اضافی برای سخت تر کردن VPN انتخابی خود در برابر سازش انجام دهید. آژانس امنیت سایبری و امنیت زیرساخت ایالات متحده (CISA) و آژانس امنیت ملی (NSA) بروشور مفیدی دارند که اقدامات احتیاطی مختلفی را که دقیقاً این کار را انجام می دهند، تشریح می کند.

این شامل کوچک کردن سطح حمله ، استفاده از یک رمزگذاری قوی برای به هم زدن داده‌های حساس شرکت، احراز هویت قوی (مانند عامل دوم اضافه شده در قالب یک کد یکبار مصرف) و نظارت بر استفاده از VPN است. از VPN استفاده کنید که با استانداردهای صنعت مطابقت دارد و از یک فروشنده معتبر با سابقه اثبات شده در پیروی از بهترین شیوه های امنیت سایبری است.

هیچ نرم‌افزار VPN حفاظت کامل را تضمین نمی‌کند و به یک کسب‌وکار توصیه نمی‌شود که برای مدیریت دسترسی تنها به آن تکیه کند. سازمان‌ها همچنین می‌توانند از کاوش گزینه‌های دیگر برای پشتیبانی از نیروی کار توزیع‌شده، مانند مدل امنیت صفر که بر احراز هویت مستمر کاربران متکی است، و همچنین سایر کنترل‌ها، که شامل نظارت مستمر شبکه، مدیریت دسترسی ممتاز و احراز هویت چند لایه ایمن است، بهره‌مند شوند. تشخیص نقطه پایانی و پاسخ را به ترکیب اضافه کنید ، زیرا می‌تواند از جمله موارد دیگر، سطح حمله را کوچک کند و قابلیت‌های تشخیص تهدید مبتنی بر هوش مصنوعی می‌تواند به طور خودکار رفتار مشکوک را برجسته کند.

علاوه بر این، امنیت VPN را که دارید یا می خواهید در نظر بگیرید. این بدان معنی است که VPN ها می توانند در آنچه ارائه می دهند متفاوت باشند، زیرا در زیر سطح بسیار بیشتر از ایجاد یک اتصال ساده به یک سرور وجود دارد زیرا ممکن است شامل اقدامات امنیتی مختلف دیگری نیز باشد. و VPN‌ها همچنین می‌توانند در نحوه مدیریت دسترسی کاربر متفاوت باشند، یکی ممکن است نیاز به ورودی دائمی اعتبار داشته باشد، در حالی که دیگری می‌تواند یک کار یکباره باشد.

در حالی که VPN ها اغلب یک جزء حیاتی برای دسترسی از راه دور ایمن هستند، آنها می توانند به ویژه در غیاب سایر روش ها و کنترل های امنیتی  برای مهاجمانی که به دنبال نفوذ به شبکه های شرکتی هستند اهداف آبدار باشند.

گروه‌های مختلف تهدید دائمی پیشرفته (APT) اخیراً از آسیب‌پذیری‌های شناخته شده در نرم‌افزار VPN استفاده کرده‌اند تا اعتبار کاربر را به سرقت ببرند، کد را از راه دور اجرا کنند و جواهرات تاج شرکت را استخراج کنند. بهره برداری موفقیت آمیز از این آسیب پذیری ها معمولاً راه را برای دسترسی مخرب اضافی هموار می کند که به طور بالقوه منجر به سازش در مقیاس بزرگ شبکه های شرکتی می شود.با تکامل الگوهای کاری، تقاضا برای دسترسی از راه دور همچنان ادامه دارد، که بر اهمیت مداوم اولویت دادن به امنیت نیروی کار پراکنده به عنوان یک عنصر اساسی در استراتژی امنیتی سازمان تاکید می کند.